วันอังคารที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ลัทธิแอบอิงศาสนา


ลัทธิแอบอิงศาสนา
ตอนนี้ขอเล่าเรื่องของ ลัทธิที่อิงแอบศาสนาทั้งอนุตตรธรรมและลัทธิอื่น ๆ เพื่อให้ทราบภาพรวมทั้งหมดเนื่องจากมีความเกี่ยวเนื่องกันและให้ภาพจิ๊กซอแต่ละตัวนั้นชัดมากขึ้น และเพื่อจะได้ทราบถึงลัทธิที่เป็นสมัคพรรคพวกกันซึ่งยังมีลัทธิอื่น ๆ อีกมิไช่มีเพียงลัทธิอนุตตรธรรม

ในประวัติศาสตร์นั้นมีลัทธิประหลาดเกิดขึ้นมากมายโดยอาศัยการอิงแอบเอาศาสนาอื่นมาบังหน้าเพื่อหากินเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะอิงแอบ พุทธ เต๋า ขงจื่อ อย่างไรลัทธิพวกนี้ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับศาสนาเหล่านั้น ประเทศจีนนั้นเป็นประเทศใหญ่มากในประวัติศาสตร์จะมี ๓ ศาสนาหลัก คือ พุทธ เต๋า ขงจื่อ แต่ในความจริงนั้นมีสำนักลัทธิยิบย่อยมากมายซึ้งลัทธิพวกนี้ตั้งขึ้นมาเพื่อการเฉพาะกิจเพื่อวัตถุประสงค์บางประการของเจ้าลัทธิเท่านั้นส่วนมากจึงดำรงเพียงชั่วระยะหนึ่งไม่มีการสืบต่อ บางทีแม้แต่คนในวงการเองก็อาจไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลยด้วยซ้ำ ลัทธิพวกนี้นอกจากจะมีพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ ตลอดจนเทพเจ้าของตนเองที่อุปโลกขึ้นมา ซึ่งเทพเจ้าเหล่านี้แม้แต่ชื่อก็ไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำ บางสำนักนั้นถ้าไม่ศึกษาก็อาจพาคิดไปได้ว่าเป็น พุทธศาสนา เต๋า ขงจื่อ แต่ความจริงไม่ไช่อันใดทั้งสิ้น

ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างลัทธิบางส่วนที่ได้ชื่อว่าลัทธิแอบอ้างศาสนา โดยบางส่วนยังคงสืบทอดมาจนถึงปัจจุบันโดยส่วนมากจะอยู่ในไต้หวันและที่อยู่ของชาวจีนรวมทั้งประเทศไทย

* ปี พ.ศ. ๗๒๗ ปลายราชวงศ์ฮั่น จางเจี่ยว(เตียวก็ก) ตั้งตนเป็น กัลป์ยาณคุรุ อ้างตนว่ามีอิทธิฤทธิ์สามารถเขียนเลขเสกยันต์ประกาศว่า ฟ้าครามสิ้นแล้ว ฟ้าเหลืองบังเกิด สุขสวัสดิ์จักปรากฏ ทำการซ่องสุมผู้คนก่อกบฏใช้ผ้าสีเหลืองเป็นสัญลักษณ์ เป็นที่มาของโจรโพกผ้าเหลืองในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก

* ปี พ.ศ. ๘๖๐ สมัยราชวงศ์จิ้นตะวันออก อู๋จว้อ ตั้งตนเป็นราชันย์สมณะนำชาวบ้านก่อกบฏที่เป่ยผิง (ปัจจุบันอยู่ในเขตปักกิ่ง)

* ปี พ.ศ. ๘๘๐ สมัยโฮ่วจ้าว โหจื่อกง ตั้งตนเป็นองค์ชายพุทธะก่อกบฏที่อันติ้ง(ปัจจุบันอยู่ในเขตกันซู่)

* สมัยราชวงศ์เหนือมีกลุ่มคนที่อ้างพุทธศาสนาก่อกบฏ เช่น หลิวฮุ่ย จางเจียว ซือหม่าฮุ่ย ซือหม่าไป่เหนืยน ฯลฯ

* สมัยราชวงศ์เหนือ ฝ่าซิ่ง เรียกตนเองว่า พุทธะใหม่ ซ่องสุมคนก่อการกบฏ

* สมัยราชวงศ์ซ่ง เหยวียน และหมิง ลัทธิที่แอบอ้างพุทธศาสนาก็ได้แก่ ลัทธิบัวขาว ลัทธิไวโรจนะ ลัทธิทุติยฌาน ลัทธิสุคนธ์

* สมัยราชวงศ์หมิงและชิง ลัทธิที่แอบอ้างพุทธศาสนาได้แก่ ลัทธิหลอจู่ ลัทธิเจ ลัทธิสุคันธ์ ลัทธิมหายาน ลัทธิฟ้าเหลือง ลัทธิไวปูลยะ พรรคเขียว พรรคฟ้าดิน(ที่อ้างว่าเป็นต้นกำเนิดของพวกอั้งยี่)

* ในสมัยปัจจุบันได้แก่ สมาคมสหการกุศลธรรม ลัทธิบุปผาประทีป ลัทธิพลังธรรมจักร(ฝ่าหลุนกง) ลัทธินาคปุษปะ ลัทธิบุปพนภามรรค ลัทธิเมตไตรมหามรรค ฯลฯ

นับตั้งแต่ราชวงศ์ซ่งเป็นต้นมามีลัทธิต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมายนิกายเหล่านั้นที่แอบอ้างพุทธศาสนามหายานที่สำคัญได้แก่การแอบอ้างนิกายเมตไตรและนิกายสุขาวดี ซึ่งมี ๓ ลัทธิใหญ่ ๆ คือ ลัทธิบัวขาว ลัทธิเมตไตร ลัทธิหลอจู่

ราชวงศ์ซ่งเหนือ ปีชิ่งหลี่ที่ ๗ ตรงกับปี พ.ศ.๑๕๙๐ หวังเจ๋อ อ้างคำกล่าวที่ว่า ศาสนาของศากยมุนีสิ้นแล้ว เวลานี้เป็นศาสนาของพระเมตไตร จึงชักจูงผู้คนก่อกบฏ

ในสมัยราชวงศ์เหยวียน ที่มณฑลเหอหนานอาศัยความศรัทธาของคนที่จุดธูปใหว้พระเมตไตรแอบอ้างชื่อพระเมตไตร ตั้ง พรรคสุคนธ์ ทำการทรงลงเจ้า ประกาศว่า บัดนี้พระเมตไตรมาอุบัติแล้ว ต่อมาที่เมืองเหยวียนโจว เผิงอิ๋งอวี้ อาศัยนามแห่งพระเมตไตรขึ้นมาบังหน้าชักจูงผู้คนก่อการกบฏ

นับแต่ตอนต้นราชวงศ์หมิงเป็นต้นมา ความเชื่อเรื่องยุคใหม่ของพระเมตไตรได้ถูกนำมาหลอมรวมกับความเชื่อของศาสนา เต๋า ความเชื่อนี้เป็นที่แพร่หลายก่อให้เกิดองกรค์ใต้ดินขึ้นมากมายโดยในสมัยราชวงศ์หมิงเป็นต้นมาจนถึงปัจจุบันมีการแอบอ้างพระเมตไตรมาบังหน้าอย่างไม่ขาดสาย

*ลัทธิบัวขาว ก่อตั้งโดย เหมาจื่อเหยวียน ในตอนต้นราชวงศ์ซ่งใต้ (เอกสารบางแห่งกล่าวว่าก่อตั้งปี พ.ศ. ๑๖๗๖ อ้างตนว่าแยกตัวมาจากพุทธศาสนามหายานนิกายสุขาวดี ต่อมาเมื่อ จูเหวียนจาง ก่อตั้งราชวงศ์
หมิงและชิง(พ.ศ.๑๑๙๑) ขึ้น ได้สั่งควบคุมกิจการของลัทธิบัวขาวตั้งแต่นั้นมาลัทธิบัวขาวก็ลงไปใต้ดินกลายเป็นลัทธินอกกฏหมาย

*ลัทธิหลอจู่หรือลัทธิหลอ ที่ได้ชื่อนี้เพราะ ก่อตั้งโดย หลอเมิ่งหง(มีอีกชื่อว่า หลอชิง บ้างก็ว่าชื่อ หลอผู่เหริน)ชาวมณฑลซันตงสานุศิษย์ขนานนามว่า ปรมาจารย์หลอ อ้างตนว่าแยกมาจากนิกายหลินจี้ (หลินจี้แยกมาจากพุทธศาสนานิกายฌานอีกที) แต่ความจริงแตกออกมาจากลัทธิบัวขาว เพราะการเผยแพร่ลัทธิจึงถูกคุมขังแต่ยังมีสานุศิษย์เผยแพร่ลัทธิต่อมีการแตกสาขาออกมากมายเช่น ลัทธิอักขระ ลัทธิไตรยาน ลัทธิมหายาน ลัทธิอนุตตรธรรม ลัทธิกวนอิม ลัทธิคทาทอง พรรคเขียว ลัทธินาคปุษปะ ฯลฯ โดยบางลัทธินั้นยังสืบทอดมาจนปัจจุบัน

ในตอนปลายราชวงศ์หมิง ลัทธิบัวขาว ลัทธิเมตไตร ลัทธิหลอจู่ มีการผสมผสานกันและยังนำความเชื่อของศาสนาเต๋ามาผสมเข้าไปอีกจึงทำให้เกิดลัทธิแตกแขนงออกไปมากมาย เช่น ลัทธิประกาศสุริยะ ลัทธิฟ้าเหลือง ลัทธิจตุยาน ลัทธิสุคันธารมณ์

*ลัทธิฟ้าเหลืองก่อตั้งโดย หลี่ปิน เกิดในสมัยราชวงศ์หมิงเปลือกนอกแอบอ้างพุทธศาสนามหายานนิกายฌานแต่ลึก ๆ ยึดแนวทางของลัทธิหลอจู่

*ลัทธิประกาศสุริยะก่อตั้งโดย หานไท่หู นับถือหลอเมิ่งหงเป็นปรมาจารย์

*ลัทธิสุคันธารมณ์ ก่อตั้งโดย ลัทธิมหายาน ลัทธิปูรวมมหายาน ลัทธิมหายานโฆษ ลัทธิกัลยาณมิตร สำนักวิสุธิ์ ฯลฯ ลัทธิเหล่านี้เกิดที่เมืองจี้โจวในรัชสมัยว่านหลี่แห่งราชวงศ์หมิง (พ.ศ.๒๑๑๖ – ๒๑๖๓) ต่อมาภายหลังแตกไปเป็น ลัทธิไวปูลยะ ลัทธิคทาทอง ฯลฯ

*ลัทธิพลังธรรมจักร(ฝ่าหลุนกง法輪功) หรือชื่อเต็มว่า ลัทธิมหาธรรม(ฝ่าหลุนต้าฝ่า) ก่อตั้งในปี พ.ศ. ๒๕๓๓ โดยหลี่จื้อหง ชาวมณฑลจี้หลินประเทศจีน ต่อมาในวันที่ ๒๐ กรกฏาคม ๒๕๓๓ รัฐบาลจีนตัดสินให้ลัทธิพลังธรรมจักรเป็น ลัทธิผิดกฎหมาย


ประวัติ หลี่ หง จื้อ เจ้าแห่งลัทธิฝ่าหลุนกง
หลี่ หง จื้อ (李洪志) ผู้ก่อตั้งลัทธินี้ ถือกำเนิดที่มณฑลจี๋หลิน ในครอบครัวธรรมดาครอบครัวหนึ่ง หลังจากจบชั้นมัธยมต้น ในช่วงปี ๑๙๗๐-๑๙๗๘ได้เข้าร่วมกับกองทัพปลดปล่อยประชาชนจีน และทำงานในสำนักงานตำรวจจี๋หลินตามลำดับ ในปี ๑๙๗๘-๑๙๘๒ เป็นพนักงานบริการในสำนักงานตำรวจป่าไม้ และปี ๑๙๘๒-๑๙๙๑ เปลี่ยนมาทำงานเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยให้บริษัทน้ำมัน และธัญญาหารเมืองฉางชุน

ในปี ๑๙๘๘ หลี่หงจื้อได้ฝึกวิชา ฉานมี่กง กับหลีเหว่ยตง อาจารย์สอนชี่กงคนหนึ่ง และยังเรียนวิชา จิ่วกงปากว้ากง กับ หยีกวงเซิง อาจารย์สอนชี่กงอีกคนหนึ่ง พอปี ๑๙๙๑ จึงได้มุ่งศึกษา ชี่กง(氣功 )  โดยเฉพาะ และมีโอกาสได้เดินทางมาเยี่ยมญาติที่ประเทศไทย จึงได้เลียนแบบท่าเต้นรำของชนพื้นเมืองในไทย คิดประดิษฐ์ท่าของ 'ฝ่าหลุนกง' ขึ้นมา
               
การก่อตั้งฝ่าหลุนกงของ หลี่หงจื้อ ส่วนใหญ่จะใช้ถ้อยคำในศาสนาพุทธและลัทธิเต๋ามาประกอบการอธิบาย นอกจากนั้น ในวันที่ ๒๔ กันยายน ๑๙๙๔ เขาได้อาศัยความสัมพันธ์ส่วนตัวที่มีกับสำนักงานทะเบียนราษฎร์ เมืองฉางชุน เปลี่ยนวันเดือนปีเกิดในบัตรประชาชนใหม่ จากวันที่ ๗ กรกฎาคม ๑๙๕๒ เป็น ๑๓ พฤษภาคม ๑๙๕๑ เพื่อให้ตรงกับวันประสูติของพระพุทธเจ้า
               
หลี่จิงเจ้า กับ หลิวหยี่ซิงลูกศิษย์รุ่นแรกๆของหลี่หงจื้อ กล่าวว่า ท่าฝึกของฝ่าหลุนกงเป็นท่าที่หลี่หงจื้อ กับหลี่จิงเจ้าร่วมกันคิดขึ้นมา เมื่อนำไปสอนผู้คน หลี่จิงเจ้าจะเป็นผู้รำท่า และหลี่หงจื้อเป็นคนบรรยายท่า นอกจากนั้น ยังมี หลิวเฟิ่งฉาย เป็นผู้แก้ไขดัดแปลงท่าฝ่าหลุนกงอีกคน ส่วนรูปภาพหลี่หงจื้อนั่งขัดสมาธิในดอกบัว และมีรัศมีเปล่งออกมารอบกายนั้น เป็นภาพตัดต่อที่ ซ่งปิ่งเฉิน ลูกศิษย์อีกคนหนึ่งเป็นผู้จัดทำขึ้น

แนวคิดหลักของลัทธิ ฝ่าหลุนกง
เหว่ยเต้าหรู นักการศาสนาของจีนระบุว่า 'ฝ่าหลุน' เป็นคำที่ยืมมาจากศาสนาพุทธ แฝงนัยความหมาย ๒ ประการ คือ ประการแรก หมายถึง คำสอน ของศาสนาพุทธที่เปรียบเหมือน กงล้อ อันหนึ่ง ซึ่งหมุนไปไม่หยุด ประการที่สองคือ พระธรรม (ธรรมจักร) ที่แข็งแกร่งเหมือนกงล้อรถทำศึกสงคราม สามารถช่วยขจัดทุกข์ให้กับมวลมนุษย์ ขณะที่ หลี่ หง จื้อ ตีความว่า การฝึกกายบริหารฝ่าหลุนกง ของเขา คือการสร้างธรรมจักรขึ้นที่ท้องน้อย โดยมีตัวเขาเป็นผู้ช่วยสาวกในการฝึกปฏิบัติเพื่อกำหนดธรรมจักรนี้ขึ้นมา
               
นอกจากนั้น เหว่ย เต้า หรู ยังกล่าวถึงคำว่า กายธรรม ที่ปรากฏในลัทธิฝ่าหลุนกงว่า ตามแนวคิดเดิมของศาสนาพุทธ 'กายธรรม' เป็นนามธรรม ไม่ใช่สิ่งที่มีตัวตน แต่ หลี่ หง จื้อ บอกว่า ตัวเขามี 'กายธรรม' ที่นับไม่ถ้วนซึ่งขัดแย้งกับศาสนาพุทธ ตลอดจนเรื่อง กฎแห่งกรรม ซึ่ง หลี่ หง จื้อ นำกรรมมาอธิบายความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ของคน เขากล่าวว่า คนที่เป็นโรค แสดงว่าเมื่อชาติก่อนทำกรรมชั่วไว้ จึงต้องชดใช้กรรมนั้น ไม่ควรไปรักษาโรคให้หาย เพราะถ้ารักษาโรคภัยไข้เจ็บหาย ก็เท่ากับว่าทำลายกฎของจักรวาล
              
ดังนั้น เหว่ย เต้า หรู จึงสรุปว่า ฝ่าหลุนกงเป็นลัทธิอุบาทว์ด้วยลักษณะ ๔ ประการ คือ
              
๑.สร้างลักษณะสมมติเทพให้ หลี่ หง จื้อ เพื่อก่อให้เกิดความเลื่อมใสเจ้าลัทธิ โดยระบุถึงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ต่างๆ ของ หลี่ หง จื้อ เมื่อยังเล็กไว้ในหนังสือ 'ประวัติย่อหลี่ หงจื้อ' แม้กระทั่งการเปลี่ยนวันเกิดของ หลี่ หงจื้อ เพื่อให้ตรงกับวันประสูติของพระพุทธเจ้า เพื่อให้เข้าใจว่าหลี่หงจื้อเป็นอีกภาคหนึ่งของศาสนาพุทธที่มาช่วยคนให้พ้นทุกข์
             
๒.ฝ่าหลุนกง มีชื่อเสียงขึ้นมาจากการรักษาโรคให้ผู้คนจนหาย ด้วยการออกกำลังกาย ตามหลักของลัทธิดังกล่าว คล้ายกับลัทธินอกรีตอื่นๆ เมื่อคนเข้าร่วมลัทธินี้ ก็ต้องท่องบ่นคำว่า "ฝ่าหลุนกง" คล้ายกับการ "ล้างสมอง" ไปในตัว และกล่าวถึง"วันโลกแตก" เพื่อให้ผู้คนวิตกกังวล จึงต้องปฏิบัติตามคำสอนของลัทธิ เพื่อยกระดับตัวเองให้ดีขึ้น เตรียมพร้อมสำหรับวันสิ้นโลก
              
๓.บิดเบือนคำสอนเรื่อง 'กรรม' กับ 'คุณธรรม' ในศาสนาพุทธ โดยสอนว่า หากใครฝึกฝ่าหลุนกงบ่อยๆ จะช่วยลด 'กรรม' และเพิ่ม 'คุณธรรม' ขึ้นมาได้ และทำให้ 'กายบริสุทธิ์'การเจ็บป่วย เป็นผลของกรรมในอดีตชาติ ไม่ต้องไปหาแพทย์เพื่อรักษา ทำให้สาวกหลายคนที่ปฏิบัติตามคำสอนนี้ ต้องเสียชีวิตหรือเสียสติไป
               
๔.หลี่ หง จื้อ เห็นว่า สิ่งที่เขาถ่ายทอดเป็น 'คุณธรรมตามกฎจักรวาล'และเป็นพื้นฐานของพระธรรม ไม่ควรถูกควบคุมโดยสังคมหรือกฎหมาย

(หมายเหต : สังเกตว่าเทคนิคในการล้างสมองของแต่ละลัทธิจะคล้าย ๆ กันซึ่งในลัทธิอนุตตรธรรมก็มีแบบนี้เช่นกัน)
                
หลิว เป่า หลง สาวกที่เข้าร่วมการเผาตัวตายที่จัตุรัสเทียนอันเหมินเมื่อวันที่ ๒๓ มกราคม ที่ผ่านมา กล่าวว่า เธอได้รับคำสั่งสอนของ หลี่ หง จื้อ จึงเดินทางมาจากเมืองไคเฟิง หูหนาน เพื่อร่วมชุมนุมที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน ตามสถิติของทางการจีนพบว่า มีประชาชนที่หลงงมงายในลัทธิฝ่าหลุนกง ต้องสังเวยชีวิตไปแล้วกว่า ๒ พันคน

ฝ่าหลุนกงกับการเมือง
หลี่ หง จื้อ มักประกาศเสมอว่า ไม่มีองค์กรเป็นทางการ ฝ่าหลุนกงเป็นการรวมตัวกันอย่างหลวมๆ ในลักษณะ "คนหนึ่งถ่ายทอดไปสู่อีกคน หรือใจถ่ายทอดสู่ใจ" ขณะที่หลังจากก่อตั้งฝ่าหลุนกงในปี ๑๙๙๒ แล้ว เขาได้วางระบบองค์กรที่สมบูรณ์แบบด้วยการจัดตั้ง สมาคมศึกษาวิจัยฝ่าหลุนกง ที่ปักกิ่ง โดยมีตัวเขาเองเป็นนายกสมาคม อีกทั้งตั้งสาขา ๓๙ แห่ง และสาขาย่อยนับ ๑,๙๐๐ กว่าแห่ง ทั่วประเทศจีน มีสถานที่ฝึกรวมกว่า ๒๘,๐๐๐ แห่ง
               
หลี่ หง จื้อ คือเจ้าลัทธิหรือผู้รับผิดชอบสูงสุดของฝ่าหลุนกง สาขาและองค์กรย่อยต่างๆ ของฝ่าหลุนกง รับคำสั่งโดยตรงของเขาไปปฏิบัติ โดยวิธีการสื่อสารที่ทันสมัย เช่น โทรสาร อินเทอร์เน็ต โทรศัพท์ การรับคำสั่งของเจ้าลัทธิจากศูนย์กลางที่ 'สมาคมศึกษาวิจัยฝ่าหลุนกง' ด้วยการสื่อสารที่ล้ำยุคดังกล่าว การติดต่อกันจึงดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ทำให้จีนเห็นว่ายากจะตรวจสอบแหล่งที่มา หรือความลับของลัทธินี้
               
นอกจากนั้น สิ่งที่รัฐบาลจีนไม่พอใจ คือการที่ฝ่าหลุนกงวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาล ตลอดจนการทำงานขององค์กรหรือหน่วยงานที่ต่อต้านลัทธิของตนผ่านทางสิ่งพิมพ์ต่างๆ ซึ่งทางการจีนถือว่าเป็นลักษณะหวังผลทางการเมือง ในการทำลายองค์กรบริหารสูงสุดของจีน ตลอดจนทางการจีนยังสงสัยว่า สหรัฐอเมริกาอาจเป็นผู้อยู่เบื้องหลังและให้การสนับสนุนลัทธินี้อย่างลับๆ เพื่อใช้เป็นเครื่องมือท้าทายอำนาจจีน ในที่สุด เมื่อวันที่ ๒๒ กรกฎาคม ๑๙๙๙ รัฐบาลแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน จึงได้กำหนดให้สมาคมศึกษาวิจัยฝ่าหลุนกงและองค์กรของฝ่าหลุนกงทุกระดับที่ดำเนินการโดยหลี่หงจื้อ เป็นองค์กรนอกกฎหมาย

*ลัทธินาคปุษปะ (หลงฮว๋าไพ่) เป็นลัทธิที่สำคัญลัทธิหนึ่งของไต้หวัน เป็นสาขาที่มาจากลัทธิหลอจู่ เช่นเดียวกับอนุตตรธรรมและลัทธิเมตไตรมหามรรค ทั้งนับถืออนุตตรธรรมมารดาเช่นเดียวกัน ก่อตั้งสมัยราชวงศ์ชิงโดย ทังผู่เซียว ปรมาจารย์รุ่นที่ ๔ ของลัทธิหลอจู่ ต่อมาปรมาจารย์รุ่นที่ ๑๐ เฉินผู่เยว่ ได้นำลัทธิไปเผยแพร่ในมณฑลฝู้เจี้ยน(ฮกเกี้ยน) ทำให้มณฑลฝูเจี้ยนกลายเป็นฐานที่มั่นอันสำคัญของลัทธินาคปุษปะ ในไต้หวันนั้นลัทธินาคปุษปะได้เข้าไป ๒ ช่วงใหญ่คือในสมัยราชวงศ์ชิงและสมัยลี้ภัยของพรรคกว๋อมินตี๋ง

*อี๋ก้วนเต้า หรือเทียนเต้า ในภาษาจีนกลางหรือก็คือ "ลัทธิอนุตตรธรรม" ในภาษาไทย ("ลัทธิอนุตตรธรรม", "อนุตตรธรรม", "วิถีอนุตตรธรรม" เป็นชื่อที่ใช้เรียกตนเองเมื่อเข้ามาเผยแพร่ในประเทศไทย) ก่อตั้งในรัชสมัยกวางซฺวี่ ปี่ที่12 แห่งราชวงศ์ชิง ตรงกับปีพ.ศ. 2429 โดยหลิงชิงซฺวี ปรมาจารย์ รุ่นที่ 16 ของ ลัทธิหลอจู่ โดยแตกแขนงออกมาจากลัทธิบุพพนภามรรคอีกที (ลัทธิบุพพนภามรรคเกิดจากการผสมผสาน ระหว่างลัทธิหลอจู่และลัทธิบัวขาว) ปรมาจารย์คนสำคัญของลัทธิอนุตตรธรรมคือ ลู่จงอี ปรมาจารย์ รุ่นที่ 17 ลู่จงอี ซึ่งอ้างตนว่าเป็นพระเมตไตรย ในทางพุทธศาสนามาอุบัติ ขณะเดียวกันในทางศาสนาเต๋าก็อ้างว่าตนเป็นปรมาจารย์จินกงมาจุติ ลู่จงอีเริ่มเผยแพร่ลัทธิในปี พ.ศ. 2449 ที่มณฑลซันตง ที่ซันตงลู่จงอี ได้รับศิษย์เอก 25 คน ต่อมาในปี พ.ศ.2468 ลู่จงอีถึงแก่กรรมอำนาจบริหารลัทธิจึงตกไปอยู่ในมือของลู่จงเจี๋ยผู้เป็นน้องสาว

ปีพ.ศ. 2473 จางจื้อหรัน (บ้างก็ว่าชื่อจางเทียนหรัน) 1 ใน 8 ศิษย์เอก (จาก25) ของลู่จงอีออกจากเมืองจี้หนิงอาศัยซันตงเป็นที่มั่นเผยแพร่ลัทธิอนุตตรธรรม อีกปีถัดมาในวันที่ 10 กรกฎาคม จางจื้อหรันอ้างว่าตนได้รับประกาศิตจากเหลาหมู่(เมื่อเข้ามาเผยแพร่ลัทธิ ในประเทศไทยเรียกว่าอนุตตรธรรมมารดา) ตั้งตนเป็นปรมาจารย์ รุ่นที่ 18 ทั้งที่ยังไม่ได้รับความเห็นชอบจากศิษย์เอกของลู่จงอีคนอื่นๆ ในปี พ.ศ. 2477 จางจื้อหรันไปเทียนจิน เพื่อทำการเผยแพร่ลัทธิทำให้เทียนจินเป็นฐานที่มั่นสำคัญของลัทธิอนุตตรธรรม ต่อมาในปี พ.ศ. 2479 เพราะเผยแพร่ลัทธิจึงถูกรัฐบาลประชาชนจีนสั่งจำคุกเป็นเวลาเกือบปี

หลังจากเสร็จสงครามระหว่างจีนกับญี่ปุ่น ลัทธิอนุตตรธรรมมีสานุศิษย์ทั่วประเทศจีน โดยเฉพาะที่ปักกิ่งนั้นมีสานุศิษย์กว่า 2 แสน และกว่า 1 แสน 4 หมื่นที่เทียนจิน รัฐบาลประชาชนจีนจึงตัดสินใจที่จะเป็นมิตรกับลัทธิอนุตตรธรรม ทว่าในวันที่ 29 กันยายน ปี พ.ศ. 2490 จางจื้อหรันซึ่งมีอายุได้ 58 ปี กลับเสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน หลิวส้วยเจินและจางอิงอฺวี้ ภรรยา และบุตรชายของจางจื้อหรันเชื่อว่า เป็นฝีมือการวางยาพิษของญาติจางจื้อหรันที่ชื่อซุนฮุ่ยหมิง(ซุนฮุ่ยหมิงมีอีกชื่อว่าซุนซู่เจิน)

ส่วน "จางจื้อหรัน" คือ ธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 คนก่อน ที่สงสัยว่าถูก "ซุนฮุ่ยหมิง" หรือ "ซุนซู่เจิน" วางยาพิษลอบฆ่า เพื่อชิงตำแหน่งลำดับธรรมาจารย์ที่ 18 แล้วไปลบชื่อออกจากสารบบ เนื่องจากสาวกของลัทธินี้ถูกสอนว่า ธรรมาจารย์จะมีได้เพียง 18 รุ่นเท่านั้น ไม่มีมากกว่านั้น นอกนั้นเป็นของปลอม

จางอิ่งอฺวี้และซุนฮุ่ยหมิงต่างแย่งชิงความเป็นใหญ่ในลัทธิอนุตตรธรรม ทำให้ลัทธิแตกออกเป็น ๒ ฝ่าย จางอิ่งอฺวี้ ยึดหังโจวเป็นฐานที่มั่นเรียกว่าฝ่ายตะวันออก ส่วนฝ่ายซุนฮุ่ยหมิงยึดเมืองเฉิงตูเป็นที่มั่น เรียกว่าฝ่ายตะวันตก จากนั้นซุนฮุ่ยหมิงประกาศคำสาบาน 5 ข้อคือ
1. ตัดขาดไม่นับขาดจางจื้อหรันเป็นอาจารย์
2. ไม่นับหลิวส้วยเจินเป็นอาจารย์แม่
3. ไม่นับจางอิงอฺวี้เป็นศิษย์พี่
4. จะไม่เอ่ยชื่อจางจื้อหรันในการเผยแพร่ลัทธิอีก
5. จะไม่กราบไหว้หลุมศพจางจื้อหรันที่หังโจว(ด้วยเหตุนี้ลัทธิอนุตตรธรรม จึงไม่เคยเอ่ยนามจางจื้อหรันหากแต่เอ่ยถึงเพียงลู่จงอีว่าเป็นปรมาจารย์ รวมทั้งที่มาเผยแพร่ในเมืองไทยด้วย)

ในปี พ.ศ. 2491 – 2492 ก่อนที่สาธารณรัฐประชาชนจีนจะถูกจัดตั้งขึ้นเป็นที่เรียบร้อย กองทัพปลดแอกออกประกาศสลายลัทธิต่างๆ ในขณะนั้นลัทธิอนุตตรธรรมขนาดใหญ่มากลัทธิหนึ่ง ปี พ.ศ . 2492 ซุนฮุ่ยหมิงหนีจากซื่อชวน (เสฉวน)ไปฮ่องกง ในปีเดียวกันเดือนกันยายนก็แอบกลับเข้าเมืองจีน อย่างลับๆ เพื่อร่วมงาน "จีนโพ้นทะเลกลับบ้านเกิด" จากนั้นแอบตระเวนเผยแพร่ลัทธิอย่างลับๆ ที่เทียนจิน (เทียนสิน), เป่ยจิง(ปักกิ่ง),จี้หนาน, หนานจิง (นานกิง), ซั่งไห่ (เซี่ยงไฮ้) ขณะที่เดือนกรกฎาคมปีนั้นเอง หลิวส้วยเจินภรรยาของจางจื้อหรันถูกจับกุมที่ซันตง

ในปี พ.ศ. 2492 พรรคคอมมิวนิสต์จีนประกาศจัดตั้งการปกครองในเขตต่างๆ ทำการโจมตีพรรคกว๋อหมินตั่ง (ก๊กมินตั๋ง) เพื่อให้มีส่วนแบ่งในอำนาจการปกครอง ลัทธิอนุตตรธรรมจึงประกาศสนับสนุนพรรคกว๋อหมินตั่ง (ก๊กมินตั๋ง) โดยในปี พ.ศ. 2493 มีการประกาศอย่างชัดเจนว่าจะให้การสนับสนุนพรรคกว๋อหมินตั่งให้จัดตั้งระบอบการปกครองใหม่

ในเดือนตุลาคม ปี พ.ศ. 2492 พรรคคอมมิวนิสต์จีนจัดตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน ประกาศว่าใครที่ใช้กิจกรรมทางศาสนาหรือลัทธิเคลื่อนไหวต่อต้านรัฐถือเป็นกบฏต้องโทษประหาร ในการนี้มีคนมากมายถูกประหารหนึ่งในนั้นมีหลิวส้วยเจินและจางอิงอฺวี้ ภรรยาและบุตรชายของจางจื้อหรัน(จางอิงอฺวี้ถูกประหารในปี พ.ศ. 2496) วันที่ 18 ธันวาคมในปีเดียวกัน ผู้นำลัทธิอนุตตรธรรมกว่า 130 คน ถูกจับกุมที่ปักกิ่งในครั้งนั้นซุนฮุ่ยหมิง และจางอู่ฝูได้หนีไปฮ่องกง

ลัทธิอนุตตรธรรมเริ่มเผยแพร่จากเซี่ยงไฮ้และเทียนจินไปยังใต้หวันปี พ.ศ. 2489 อาศัยความสัมพันธ์ที่มีต่อพรรคกฺว๋อหมินตั่ง ซุนอุ่ยหมินจึงย้ายไปอยู่ใต้หวันในปี พ.ศ.2497 และเสียชีวิตลงในปี พ.ศ. 2518 ต่อมาในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2530 รัฐบาลไต้หวันประกาศให้ลัทธิอนุตตรธรรมเป็นลัทธิที่ถูกกฎหมาย

แต่ถึงแม้ไต้หวันจะอนุญาติให้ ลัทธิอนุตตรธรรม ตั้งลัทธิได้แต่ก็ชี้แจงศชัดเจนว่าเป็นเพียงลัทธิ ไม่ไช่ศาสนา  และไม่ไช่ศาสนาพุทธทั้งมหายานและเถรวาท  ไม่ไช๋เต๋า ไม่ไช่ขงจื่อ และไม่เกี่ยวข้องกับศาสนาใด ๆ ทั้งสิ้น

ส่วนในประเทศจีนบ้านเกิดซึ่งก็โดนรัฐบาลสั่งประหารและกวาดล้างจนไม่เหลือซากและตัดสินให้เป็นลัทธิผิดกฏหมายไปแล้ว  จึงไม่เป็นที่น่าแปลกใจว่าทำไมลัทธินี้จึงต้องอพยพไปอยู่ประเทศไต้หวันหรือจะเรียกว่า "หนีตาย" ก็ว่าได้ และก็ไม่แปลกที่ทำไมลัทธินี้จึงต้องเข้ามาเผยแพร่ต่อในเมื่องไทยขณะนี้

มีประวัติบางแห่งบันทึกว่า

เนื่องจาก "จางจื้อหรัน" ธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 (คนเดิม) แต่งงานแล้วมีภรรยาชื่อ "หลิวส้วยเจิน" จางจื้อหรันเคยถูกทางการจีนจับขังคุกเป็นเวลานานร่วมปีในฐานเผยแพร่ลัทธิหลอกลวงประชาชน ต่อมาเมื่อพ้นคุกก็ต้องตายลงด้วยฝีมือซุนฮ่ยหมิง ส่วนหลิวส้วยเจินภรรยาและบุตรชายคือจางอิ่งอวี้ ถูกจับประหารชีวิตในระหว่างปี พ.ศ. 2492-2496 ทั้งนี้ "จางจื้อหรัน" "หลิวส้วยเจิน" และ "จางอิ่งอวี้" มีฐานะเป็น อาจารย์ อาจารย์แม่ และ ศิษย์ผู้พี่ของ "ซุนฮุ่ยหมิง"

ฉะนั้นเมื่อ "ซุนฮุ่ยหมิง" หรือ "ซุนซู่เจิน" ลอบวางยาฆ่าอาจารย์ตนเองโค่น "จางจื้อหรัน" ลงได้ จึงตั้งตนเองเป็นเจ้าลัทธิวิถีอนุตตรธรรม ธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 แทน และเพื่อให้ผู้คนลืมเลือน สับสนในประวัติความเป็นมา เพื่อลบชื่อธรรมาจารย์คนเดิมออกจากความทรงจำ จึงตั้งสัตยาบรรณไม่นับญาติ ไม่เอ่ยนามถึงคนเดิมอีก แต่ตนเองเข้าสวมบทบาทประวัติศาสตร์ในระหว่างนั้นแทน อุปโลกมีสามีชื่อ "จางขุยเซิง" ขึ้นแทนชื่อจางจื้อหรัน และยังมีบันทึกไว้อีกว่า "จางขุยเซิง" เคยถูกทางการจีนจับขังคุกเกือบปีเหมือนชีวประวัติของจางจื้อหรันเช่นกันอีกด้วย


**จากภาพ**
หญิงซ้าย >> ธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 ซุนซู่เจิน หรือ ซุนฮุ่ยหมิง หรือในลัทธินับถือเป็นซือหมู่ 
                       ผู้นี้แอบอ้างตนเป็นพระโพธิสัตว์จันทรปัญญามาเกิด
กลาง >> ธรรมาจารย์รุ่นที่ 17 ลู่จงอี ผู้นี้แอบอ้างตนเป็นพระศรีอารียเมตไตรในศาสนาพุทธ 
                ในขณะเดียวกันก็แอบอ้างตนเป็นจินกงแห่งเต๋า
ขวา >> ธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 กงฉัง หรือ จางขุยเซิง หรือ เทียนหยาน หรือในลัทธินับถือเป็นซือจุน
              ผู้นี้แอบอ้างตนเป็นอรหันต์จี้กงมาเกิด

จากภาพบางคนสงสัยว่าเหตใดธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 จึงมี 2 คน ก็ขอเพิ่มเติมว่า เดิมทีแล้วธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 คือจางจื้อหรันซึ่งแอบอ้างว่ามีโองการสวรรค์จากพระอนุตตรธรรมมารดาและแต่งตั้งตัวเองขึ้นมาทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รับความเห็นชอบจากผู้อื่นแต่เมื่อจางจื้อหรันถูกลอบสังหารจึงทำให้ ซุนฮุ่ยหมิง แต่งตั้งตนเองขึ้นมาเป็นธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 แทนและลบชื่อของ จางจื้อหรัน ออกไปจากประวัติศาสตร์จากนั้นจึงยกสามีตนเองคือ จางขุยเซิงขึ้นมาเป็นธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 คู่กันและได้แอบอ้างว่าพระแม่องค์ธรรมมารดามีโองการสวรรค์ให้ปกครองแบบสามสามีภรรยาคู่กันได้  แต่ในอีกแง่หนึ่งอาจเป็นเพราะว่าลัทธินี้ถูกทำนายและสั่งสอนกันมาตลอดว่าพงศาธรรมจะมีได้แค่ 18 รุ่นหลังจากนั้นจะเป็นของปลอมจึงทำให้ต้องตั้งธรรมาจารย์รุ่นที่ 18 ขึ้นมาคู่กันสองคนถ้าไม่เช่นนั้น จางขุยเซิงหรือเทียนหยานก็จะไม่มีโอกาศเป็นใหญ่

*ลัทธิเมตไตรมหามรรค (หมีเล่อต้าเต๋อ) แยกมาจากลัทธิอนุตตรธรรม ก่อตั้งโดย เฉินห้าวเต๋อ โดยนัยนั้นถือกันว่า เฉินห้าวเต๋อ เป็นผู้สืบทอดของ ซุนฮุ่ยหมิง ในส่วนของความเชื่อนั้น ลัทธิเมตไตรมหามรรคเหมือนกับลัทธิอนุตตรธรรมคือนับถือพระเมตไตรมหาโพธิสัตว์เป็นประธาน หากแต่ทำกิจกรรมแยกกันไม่เกี่ยวข้องกัน ลัทธิเมตไตรมหามรรคนี้มีการเผยแพร่ในประเทศไทยเช่นกัน

เนื่องจากลัทธิบุพพนภามรรค ลัทธินาคปุษปะ ลัทธิอนุตตรธรรม ลัทธิเมตไตรมหามรรค ต่างมีรากเหง้ามาจากที่เดียวกันคือลัทธิหลอจู่ ด้วยเหตุนี้คำสอนจึงคล้ายคลึงกัน คือผสมผสานระหว่าง พุทธ เต๋า ขงจื่อ และอ้างถึงพระเมตไตร และ อนุตตรธรรมมารดา(หวงหมู่หรือเหลาหมู่) อ้างพระพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ในพุทธศาสนาและเทพเจ้าต่าง ๆ ของเต๋าและขงจื่อ เพราะฉะนั้นหากท่านพบลัทธิอื่นที่สอนในแนวเดียวกับลัทธิอนุตตรธรรมแต่ไม่ไช้ชื่ออนุตตรธรรม ก็ให้สันนิษฐานคือกลุ่มแต่ละลัทธิเหล่านี้ที่แตกมาจากสายเดียวกันกับที่ได้กล่าวมาแล้วทั้งสิ้นเพียงแต่มาแตกออกเป็นหลายสาย
แต่ลัทธิเหล่านี้จะโจมตีกันเองว่าของตนนั้นของจริงส่วนลัทธิอื่นนั้นเลียนแบบหรือเป็นสายธรรมปลอม ความจริงให้ทราบไว้เถิดว่า ลัทธิอนุตตรธรรม ก็แตกมาจากลัทธิอื่นเช่นกันและลัทธิอื่นที่กล่าวหาว่าปลอมนั้นก็ล้วนเกิดจากเส้นสายเดียวกันทั้งสิ้น

*ลัทธิธรรมวิถีกวนอิม 
ก่อตั้งโดย ชิงไห่ อ้างว่าสามารถทำให้บรรลุธรรมได้อย่างฉับพลันมีแนวคิดจากการควบรวมศาสนาต่างๆ มีแนวทางคล้ายกับลัทธิอนุตตรธรรมเพราะแตกแขนงมาจากแหล่งเดียวกัน  โดยลัทธินี้จะใช้คำว่า ประทับจิต โดยมีแนวคิดดังนี้

แนวคิดของวิถีธรรมกวนอิม
แสงภายใน หรือ แสงของพระเจ้า ก็คือ แสง (light) แบบเดียวกับที่พูดถึงในคำว่า การรู้แจ้ง (Enlightenment) ความเข้มของแสงนี้สามารถจะมีได้ตั้งแต่ระดับแสงเรืองๆไปจนกระทั่งเป็นราวกับแสงที่สว่างเจิดจ้าของดวงอาทิตย์หลายล้านดวง และโดยอาศัยแสงและเสียงภายในนี่เอง ที่ทำให้เราได้รู้จักพระเจ้า  การประทับจิตเข้าสู่ธรรมวิถีกวนอิมไม่ได้เป็นพิธีที่ลึกลับ หรือพิธีการเข้าสู่ศาสนาใหม่แต่อย่างไรเลย ในระหว่างการประทับจิตจะมีการสอนเป็นการเฉพาะบางประการในการทำสมาธิถึงแสงภายในและเสียงภายใน  และท่านอาจารย์ชิงไห่จะเป็นผู้ถ่ายทอดธรรม รสชาติครั้งแรกสุดของการมีอยู่ของพระเจ้านี้จะถูกมอบให้ในความเงียบ ในการที่จะเปิดประตูนี้ให้แก่ท่านนั้นท่านอาจารย์ชิงไห่ไม่จำเป็นจะต้องอยู่ที่นั่นด้วยตนเองก็ได้ การถ่ายทอดนี้เป็นส่วนที่สำคัญของธรรมวิถี  แต่สำหรับเรื่องเทคนิควิธีการต่างๆ นั้นจะมีประโยชน์น้อยมากถ้าปราศจากพรของผู้เป็นอาจารย์ 
เนื่องจากว่าเราอาจจะได้ยินเสียงภายในและได้เห็นแสงภายในทันที ในขณะที่กำลังประทับจิต เหตุการณ์นี้บางครั้งจึงถูกเรียกว่าการรู้แจ้งฉับพลัน หรือ ในทันที
จากภาพ : อนุตตราจารย์ชิงให่



*อีกลัทธิหนึ่งคือ ลัทธินิยาย โดยการนำเอาตัวละครในวรรณคดีที่ไม่มีจริงมาอุปโลกน์เป็นเทพเจ้าต่าง ๆ เช่น ซุนอู้คง(ซุนหงอคง) หุนเหยวียนเจี้ยวจู่ หงจวินเหลาหมู่ ฯลฯ โดยความเชื่อเหล่านี้ยังมีในปัจจุบัน และที่สำคัญคือลัทธิอนุตตรธรรมเองก็นำเอาแนวทางนี้ไปปฏิบัติเช่นกันดังจะเห็นว่ามีการอุปโลกน์เทพเจ้าต่าง ๆ ขึ้นมาเช่นกันพูดง่าย ๆ ใครมีอะไรพี่แกเอากับเขาด้วยทั้งหมด

-------------------------------------------------------------------------------------------------


เพิ่มเติม : ในปัจจุบันลัทธิแอบอ้างศาสนาของชาวจีนทียังมีบทบาทได้แก่ ลัทธิพลังธรรมจักรหรือ
ฝ่าหลุนกง, ลัทธิอนุตตรธรรม ( ๒ลัทธินี้ปัจจุบันในประเทศจีนถือว่าผิดกฏหมายโดนประหารและสั่งกวาดล้างทั้งหมดแล้ว ), ลัทธิไตรมหามรรค(แตกมาจากลัทธิอนุตตรธรรม) , รวมทั้งวิถีกวนอิม ฯลฯ


ในทางของลัทธิฝ่าหลุนกงตั้งแต่ถูกรัฐบาลจีนกวาดล้างแต่ก็ยังหนีไปเผยแพร่ยังประเทศรอบข้างและยังมีบทบาทอยู่ต่างประเทศบางแห่งโดยได้พยายามที่จะเข้ามาเผยแพร่ในเมืองไทยเช่นกันแต่ยังทำได้ไม่สำเร็จเท่าไรเพราะยังไม่เป็นที่แพร่หลายนัก   ส่วนลัทธิอนุตตรธรรมนั้นเข้ามาใช้ประเทศไทยเผยแพร่ลัทธิได้สำเร็จแล้วโดยขณะนี้มีสถานธรรมของลัทธินี้อยู่มากมายในประเทศไทยโดยหากดูภายนอกอาจจะดูเหมือนวัดจีนทั่วไปทำให้หลายคนแยกไม่ออกคิดว่าเป็นศาสนาพุทธจนอาจหลงเข้าไป  






ลัทธิแอบอิงศาสนายังมีอีกมากมายนัก

       ขอบคุณ
       http://www.visitsurin.com/articles/138349/
       http://www.godsdirectcontact-thai.org/quanyin.htm
       http://www.yokipedia.com/vegetarian/117-2010-09-09-17-56-06


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น